راوی یکی از بینندگان “صبح”بوده و صد البته سخنان وی از جهت آشنایی با فرقه ضاله شیطان پرستی یا یزدیان انعکاس میابد که با مشورت با برخی دوستان روحانی مطلع ظاهراً تا حد زیادی مطابق با واقع است؛ در ذیل بخشی از این موضوع آورده شده است،به جهت آشنایی مومنان با این فرقه ضاله: 

*نام شيطان پرستى به گفته خود اعضای این فرقه ضاله ، پس از اسلام به پيروانشان داده شده است. اهل اين فرقه ضاله اما،به شدت از اين نام بيزارند و آنرا توهين به خود و به فرشته مقرب خدا “ملك طاووس” میدانند كه به صفت شيطان متصف شده است.

  

صبح نیوز:من در مسافرتی به كردستان عراق و شهر “دهوک”بزرگترین شهر مرزی بین سوریه وعراق سفر كردم. 

اواخر ماه جولاى بود كه يكشب در رستوران هتل با يك مرد روحانى که مشغول خوردن مشروب بود آشنا شدم. يكى از دوستان در معرفی وی گفت:كه او رهبر شيطان پرستان است.  

وی خود را پیرو “دين (ضاله) يزيدى”، می نامید. وی مدعی بود که:دين يزيدى هزاران سال به دين زرتشت قدمت دارد. مراسم حج يزيديان در “پرستشگاه لالش” به رسم هر ساله برگزار می شد.

لالش روستائى است در مركز كردستان عراق كه از شهر دهوك نزديك به سه ساعت با ماشين فاصله دارد. پرستشگاه لالش كه به آتشكده‌اى بزرگ میماند در مركز اين روستا بر فراز تپه‌اى بنا شده كه ظاهرا بايد خيلى قديمى باشد. وقتى به لالش رسيديم روستا مملو از جمعيت منحرف “یزیدیان”بود.

جوانترها، دختر و پسر، با پاى برهنه ﴿مطابق با مراسم﴾ در كوچه‌ها قدم میزدند و برخى از آنها روى بام بلندخانه‌اى به آهنگ كردى دست در دست هم انداخته بودند و میرقصيدند. صبح ،زنها به پخت و پز در ديگهاى مسى بزرگ بر اجاقهاى سنگى مشغول بودند.

پرستشگاه لالش از سه قسمت تشكيل میشود:شبستان، محوطه حياط و صحن دوزخ جائيكه مراسم حج در آن برگزار میشود. وقتى من به شبستان میرسم نزديك به صد نفر مرد، اكثرا در لباس كردى و بعضا با سر و وضع شيك، دور سالن بزرگ نشسته‌اند و دو بدو و چند به چند دارند با هم حرف میزنند.

مردى از قهوه‌جوشى دسته بلند در استكانهائى به كوچكى انگشتانه قهوه‌اى به تيرگى قير و به تلخى زقوم میريزد ﴿زقوم: گويند درختى است در جهنم داراى ميوه‌اى بسيار تلخ كه دوزخيان از آن خورند)و دور میگرداند. مردى با چپى عگال به سر مامور میشود ما را در مراسم حج همراهى كند.

سر در عمارت مربوطه مثل سر در همه مساجد و كليساها پر از نقش و نگار است. اما آنچه جلب توجه میكند نام “طاووس ملك” است كه به صورت سنگ برجسته بر ديوار نقش بسته است.

  

“يزيديان” اعتقاد دارند كه “جهان و هرچه در او هست” از چهار عنصر اصلى يعنى آب، باد، خاك و آتش تركيب يافته است.

خداوند به ادعاى این گروه ضاله، كه در تمام كتابهاى مقدس عنوان شده، انسان را از آب و خاك آفريد در حاليكه به باور خودشان فرشتگان درگاه ابديت همه از جنس آتشند. و آتش به باور آنها بر گل ﴿ممزوج آب و خاك﴾ ارجحيت دارد.صبح،از اين رو وقتى خداوند از همه فرشتگان بارگاهش ﴿از جمله ملك مقرب، طاووس﴾ میخواهد كه در مقابل ساخته دست او، آدم، تعظيم كنند، ملك طاووس از اين دستور ايزدى سر میپيچد و از همان زمان سر به شورش میگذارد، شورشى كه تا روز حشر ادامه خواهد داشت و فرقه ضاله يزيديان آنرا شورشى بر حق میشناسند!!!!!!

و اما دوزخى كه در پرستشگاه لالش بودتنها چند دخمه غار مانند تار و تيره بود با خمره‌هائى كه كنار هم چيده شده بودند و رويشان رنگ مشكى ريخته بودند تا فضا را مرموزتر و ترسناكتر كنند.

درهاى دخمه آنقدر كوتاه بودند كه بايد خميده از آنان میگذشتى و اگر دقت نمیكردى ممكن بود سرت به ديوار ناصاف غار میخورد. با اينهمه حتى بچه‌ها هم از اين دوزخ نمیهراسيدند.

بخش مهم و تعيين كننده اين مراسم، صبح جدا از گره زدن به پارچه‌هائى كه به ستونهائى بسته شده‌اند ﴿مثل دخيل بستن﴾ يا طواف كردن دور مقبره‌اى كه لابد گور يكى از قديسان يزيدى است، پرتاب دستمال به سنگ برجسته‌اى است كه از ديواره غار بيرون زده است. اصلى‌ترين مرحله حاجى شدن اين است كه با چشمان بسته از فاصله شش هفت مترى دستمال سياهى را كه به بزرگى چارقد زنان كرد است به طرف اين سنگ پرتاب كنى.

اگر در سه بار موفق شوى دستمال را به برجستگى سنگ گير بدهى حج‌ات قبول شده است وگرنه بايد صبح،روز ديگر برگردى و دوباره تلاش كنى.من شاهد بودم كه بسيارى موفق نشدند از اين آزمايش بگذرند.ونهایتاً آنان که موفق شوند “حاجی فرقه ضاله”می شوند.